Impact maken is wat Over Morgen drijft. Wij voelen op onze klompen aan dat we die impact niet gaan maken als we niet heel snel mensen gaan opleiden om de energietransitie verder te gaan realiseren. Daarom pleit ik voor de ROS, oftewel de regionale opleidingsstrategie. Wie helpt mee er eentje op te stellen?
Bij Over Morgen ben ik verantwoordelijk voor onze acquisitie en sales. Dit doe ik al 15 jaar lang met erg veel plezier. Niks is mooier dan klanten helpen, een tender winnen, een opdracht verliezen en een team horen zeggen dat we volgende keer gewoon nog beter moeten zijn. In al die jaren heeft Over Morgen bijna altijd ‘Ja’ kunnen zeggen tegen vragen van onze klanten en daarmee Nederland leefbaarder en duurzamer mogen maken.
Nu is de tijd daar dat we dat niet altijd meer kunnen waarmaken. Niet omdat we de kennis, kunde of ervaring niet hebben, maar omdat we op dit moment de handjes niet hebben om het werk weg te zetten. Begrijp me niet verkeerd: Blijf ons bellen want we houden ervan om toch te kijken naar wat mogelijk is.
Het plafond van onze capaciteit is bereikt
Meer specifiek zie ik dat al het werk dat nu binnen de Regionale energie strategieën (of in ons jargon: de RESSEN) en warmtetransitie de beschikbare capaciteit binnen de overheid en in de markt overstijgt. Niet alleen Over Morgen maar ook al onze concullega’s zitten vol. “Goed nieuws toch voor Over Morgen!” hoor ik je al zeggen. Jazeker, wij zijn erg blij dat we al dit mooie werk mogen uitvoeren. Maar ergens knaagt het toch. Kwaliteit gaat voor alles en wij willen klanten alleen helpen als we dat kunnen garanderen. Minstens zo belangrijk: wij werken hard maar ik wil niet dat onze mensen zo hard werken dat ze privé in de knel komen en/of er slecht van gaan slapen. Het plafond van onze capaciteit is bereikt.
Tekort aan handjes
Om het nog heftiger te maken realiseren we ons meer en meer dat alles wat wij nu op papier bedenken straks ook uitgevoerd moet gaan worden. Wij kunnen veel, maar het echt bouwen van de duizenden hectares zonnevelden, enorme aantal windmolens en het isoleren van woningen is toch een ander vak. Daar is het tekort aan handjes (en dan letterlijk) zo mogelijk nog groter dan bij ons als adviseur.
Impact maken is wat Over Morgen drijft. Wij voelen op onze klompen aan dat we die impact niet gaan maken als we niet heel snel mensen gaan opleiden om de energietransitie verder te gaan realiseren. Recent heb ik op bijeenkomsten van OTIB installateurs mogen toespreken over welke gouden kans er voor ze ligt. Dat gaf heen en weer inzichten die er nog niet waren. Op universiteiten en hogescholen benoemen we dat het tijd is om massaal te gaan specialiseren in het vak dat ‘energietransitie’” heet. Werk genoeg, handjes te weinig. Opleidingen worden hierop (gelukkig) meer en meer toegespitst, het tempo waarin is vrees ik niet snel genoeg.
De koek is groot genoeg
Wij groeien hard bij Over Morgen. We leiden mensen op en dragen onze kennis waar mogelijk over. Ook sluiten we allianties met partijen die aanvullend op ons werken en daarmee versnellen we. Steeds vaker werken we samen met partijen die een paar jaar geleden onze grootste concurrent waren. De koek is groot genoeg voor ons allemaal en ik denk dat we niet eens een flinke hap eruit nemen kijkende naar wat nog komen gaat.
Nu al in reservetijd
Het dilemma, voor ons maar ook voor de installateur, aannemer en constructeur is dat er zoveel werk is dat opleiden en kennisdelen eigenlijk al in reservetijd moet plaatsvinden. De economische motor draait volop en na een aantal dunne jaren is het nu tijd om onze reserves aan te vullen omdat we allemaal weten dat een volgende crisis zal komen.
Samen oplossen
Toch is het tijd om het anders te gaan doen. Een oplossing heb ik niet zo 1,2,3 voor handen. Wel zie ik een aantal zaken die wij met elkaar kunnen doen om het voor iedereen en onze aardkloot beter te maken:
- Als we echt gaan samenwerken en kennis delen komen we sneller tot het gezamenlijk doel. We denken nu nog vaak in hokjes en in traditionele opdrachtgever-opdrachtnemerrelaties. Waarom een vraag aan drie partijen stellen en altijd 3 offertes willen ontvangen? Wellicht is het slimmer om deze drie partijen te vragen samen 1 voorstel in te dienen;
- Tijd maken om mensen op te leiden. Er zou naast een SROI bij opdrachten ook een opleidingsverplichting moeten komen of beter nog: verruim de SROI zodat ook opleiding van jong en oud talent daaronder valt;
- Onderwijs en markt moeten elkaar meer opzoeken. Het zou eigenlijk zo moeten zijn dat de markt al meedoet in het onderwijs zelf. Wie weet nu beter wat mensen die van school komen moeten kunnen
Naast de RES een ROS
Naast de RES ben ik voorstander van het gaan opstellen van de ROS, oftewel de regionale opleidingsstrategie. Samen mensen opleiden in de energietransitie en die regionaal aan de slag zetten (scheelt ook gelijk weer veel kilometers reizen). Overheid, markt en onderwijs werken daar samen aan. Dit lijkt volgens mij als we niet oppassen de vergeten opgave van de RES te gaan worden. En ja, net zoals bij de RES is het nodig om op nationaal niveau mee te kijken, te ondersteunen en keuzes die regio’s niet kunnen of willen maken alsnog te maken. Dat trucje hebben we nu met z’n allen goed onder de knie.
Ik voorzie: Werk genoeg, handjes genoeg!
Wie doet er met me mee om de eerste ROS op te stellen? Neem contact met mij op.