Vorige week op de IAA in Frankfurt keek ik mijn ogen uit door de vele rondzoevende elektrische auto’s. Elk merk, elke stand, overal zag je EV’s (elektrische auto’s) en Plug-ins. Anderhalf jaar geleden was ik een van de grootste ‘petrol-heads’. Ik merk dat veel van de auto’s die ik vroeger gaaf vond, me nu niets meer doen.
Iedereen is het er over eens; de elektrische auto gaat het worden. Hip, happening én verantwoord. Toch was ik niet op de IAA vanwege de auto’s, hoe gek dat ook klinkt. Nu iedereen over elkaar heen rolt met verhalen en foto’s van Tesla S, BMW i8 en Outlander PHEV, vind ik het juist tijd worden om energie te steken in de minder sexy kant van EV, het opladen. Als we niet oppassen graven we in Nederland namelijk het graf voor de elektrische auto.
Laadpalen uit zicht
Rondrijdende elektrische BMW i3’s gingen na hun showrondjes door een soort garagepoort naar ‘achteren’: opladen van elektrische auto’s gebeurt het liefst uit het zicht. Bizar maar waar: ik heb tientallen elektrische auto’s gezien, maar geen één die gekoppeld was aan een laadpaal. Blijkbaar zijn autofabrikanten huiverig om dit aspectvan EV te laten zien. Laadpalen zag ik overigens genoeg, maar nooit een auto die eraan gekoppeld was.
Waarom laden deze auto’s alleen uit het zicht? De autofabrikanten onderschatten het draagvlak voor de elektrische auto op dit moment. Om mij heen zie ik veel mensen die al ‘kijken’ naar een elektrische auto, maar nog 
niet de pionier willen zijn. Ik voorspel je, begin volgend jaar vind je op elk feestje en elke verjaardag een persoon die enthousiast vertelt over de elektrische auto waar hij in gereden heeft of die hij net geleverd heeft gekregen. De inktvlek van enthousiastelingen breidt zich snel uit, let maar op!
Gemakkelijk opladen of niet?
Laatst heb ik een week lang in een elektrische wagen gereden, om het elektrisch rijden voor een wat langere periode te ervaren. Die hele week heb ik iedereen laten zien hoe het opladen eigenlijk gaat: “Het aanmelden bij de paal doe je met dit pasje. Vervolgens even bij de kaartlezer houden en je bent klaar”. Overigens was ik al lang klaar met het pluggen van de kabel, voordat ik die twee zinnen uitgesproken had.
Het ging me makkelijk af om te laden die week, nog makkelijker dan ik vooraf gedacht had. De extra handeling van het inpluggen van je auto wordt snel routine. En dan was ik nog aangewezen op plekken waar je openbaar moet laden. Heb je thuis een oprit en een eigen laadpunt, dan hoef je nooit meer te tanken. In plaats daarvan besteed je vijf seconden aan het uit- en inpluggen. En als back-up heb je eigenlijk altijd en overal een tankstation bij de hand.
De start van de laadpalenoorlog
De komende maanden wordt het spannend. We hadden tot voor kort een ‘overschot’ aan laadpalen, er waren meer palen dan auto’s. Duizenden elektrische auto’s komen nu voor december op de Nederlandse wegen. Dit ‘overschot’ aan laadpalen is dan per direct als sneeuw voor de zon verdwenen. De term ‘oorlog’ wordt al gebruikt om de drukte te beschrijven die rond de beschikbare openbare laadpunten gaat ontstaan.
Nu zijn er vele enthousiaste mensen bezig om elektrisch vervoer verder te helpen. Iedereen in het wereldje van EV werkt er hard aan om te zorgen dat deze laadpalen oorlog niet ontvlamt. Toch begin ik mij zorgen te maken, omdat er vooral heel veel gepraat wordt. Zoals bij alle veranderingen is men niet zeker over hoe we vooruit moeten. Zonder overeenstemming doen we in Nederland eigenlijk niet veel merk ik. En dat terwijl wij in Nederland als ‘testcase’ voor EV gezien worden.. Verontrustend.
Nieuwe ontwikkelingen
Toch heb ik wel veel vertrouwen in een vreedzame toekomst voor de EV. Je ziet de oplossingen al snel aankomen. Zo zijn we in Den Haag druk om laadpalen sneller neer te zetten (snel intern proces), goedkoper te maken (minder eisen), de uitrol van laadpunten slimmer aan te pakken (een slimme mix van soorten laadpunten, snel én langzaam, is beter dan de huidige eenheidsworst) én samenwerking te zoeken met marktpartijen en regiogemeenten. Elders in het land zijn anderen druk met proefprojecten om innovaties te onderzoeken. Op technisch vlak kunnen we nieuwe accu’s verwachten die snel opladen én veel energie kunnen opslaan. Ook laden we binnenkort wellicht niet meer met een kabel, maar draadloos.
Juist deze nieuwe ontwikkelingen geven mij energie en enthousiasme over EV. Ik werk hard aan de ‘verborgen’ kant van de elektrische auto, het opladen. Gelukkig doe ik dat niet alleen, steeds meer gemeenten én marktpartijen pakken de handschoen op. Het gaat goedkomen! En voor iedereen die nog sceptisch is over elektrische auto’s: vanaf begin januari mag ik eindelijk mijn nieuwe elektrische wagen ophalen bij de dealer. Wie daarin een rondje wil rijden én een geïnspireerde bijrijder zoekt, mag zich bij mij melden.
Foto: noordlease.nl