OK. Het is me gelukt. Ik heb mij net als vele journalisten, regeringstegenstanders en anders positivisten geworsteld door het veel besproken rapport van Winsemius “Vertrouwen in Burgers”. De inkt is net droog, maar wat mij betreft al weer achterhaald.
Wat gaat er mis?
Wat ik er in lees is dat de overheid de laatste jaren vooral heeft gedacht wat goed voor ons was en dat ze nu wakker zijn geworden en het eens helemaal anders moeten doen. De overheid moet van buiten naar binnen. Wauw! Wat een ommezwaai! Je verwacht dat menig ambtenaar daar nu volledig van uit zijn panty gaat schieten. Niet dus. Want het rapport blijft mensen in hokjes duwen en stickertjes opplakken. De grootste fout is wel dat ook het rapport van binnen naar buiten is geschreven.
Als je het rapport organisatorisch bekijkt lijkt het inderdaad lastig. Hiërarchie, afdelingen die elkaar niet kennen, kokervisie, etc..
Als collega van verdieping twee pas de hand schud van collega van verdieping drie bij de evaluatie van een vier jaar durend wegenproject, zet dit je wel te denken…Grappige situatie, maar natuurlijk moeten die ambtenaren meer met elkaar praten, maar doet het overgrote deel dat al niet?
Ambtenaar 2.0
Ik loop al een tijdje rond in overheidsland en zie de laatste jaren dat zeker bij een groeiend aantal ambtenaren de focus serieus naar buiten is. Grote wegenprojecten vanuit de rijksoverheid worden op een andere vernieuwende manier aangepakt, en ambtenaar 2.0 heeft inmiddels meer dan 5000 leden! Laatst was ik bij een ingenieursbureau waar rijksambtenaren, stedenbouwkundigen, verkeerskundigen en ontwerpers ALLEMAAL op één afdeling zitten in bij het tot stand komen van een nieuw wegontwerp.
En je verwacht het niet… het werkt als een dolle! De wil bij de ambtenaren om naar buiten te kijken is er, maar is het genoeg?
Ambtenaar 2.0 + Burger 3.0?
Belangrijk punt is volgens mij dat ambtenaren, naast de collega’s, moeten willen snappen hoe de burger denkt, wat zijn behoeftes zijn en waar hij nu in het dagelijks leven tegenaan loopt, en hoe hij of zij het eindproduct gebruikt. Lijkt een open deur maar soms is het zo simpel. Het is geen keuze meer tussen moeten en willen, en die bewustwording moet tussen de oortjes komen bij de ambtenaar.
Waar ik nou vrolijk van zou worden is als ook burgers als eindgebruiker mee kunnen doen in de dialoog die ambtenaar 2.0 is opgestart met de buitenwereld. Al is het alleen maar om te horen wat er leeft. Dan kunnen we wat mij betreft zachtjes denken aan een ambtenaar 3.0, de rest (begrip, vertrouwen, inzicht, draagvlak, etc.) is daar een logisch resultaat van. En hoeft dan ook niet in een 300 pagina tellend rapport uitgelegd te worden.
Hé maar verras me eens! Wellicht is dit blog ook alweer achterhaald… Ik hoor het graag.