Het is tegenwoordig niet meer dan logisch dat overheden meer eisen stellen aan nieuwe gebiedsontwikkelingen en bouwprojecten energieneutraal, circulair, klimaat adaptief en natuur inclusief bouwen. Maar zijn overheden zich bewust van wat ze vragen en hoe ze dat doen?
Een ondoordachte stapeling van eisen zorgt niet alleen voor vertraging en wederzijds onbegrip, maar partijen haken zelfs af (of slaan een tender over). Daarnaast leidt het ook tot projecten met een onduidelijke bedoeling. Het is namelijk een mythe dat je voor een sterk concept geen keuzes hoeft te maken. Maar hoe doen we het dan wel met elkaar? Hoe zorgen we er nu met elkaar voor dat we integrale afwegingen maken? Gericht op wat de bedoeling is van de locatie en past bij de eigenheid van de omgeving? Hoe voorkom je dat het een opeenstapeling van eisen wordt met een nietje erdoor?
Margo Meijer en Paul den Otter schreven hierover een paper, dat hier is te downloaden.
