De verkiezingen voor de gemeenteraden in Nederland zijn net achter de rug. Het formeren is begonnen en over hopelijk niet al te lange tijd zijn er nieuwe college’s die hun verkiezingsbeloftes werkelijkheid mogen gaan maken, alle succes daarbij nieuwe wethouders, werk aan de winkel.
In aanloop naar deze verkiezingen las ik op een mooie zaterdagochtend een aantal achtergrond artikelen in het NRC en mijn oog viel direct op de kop “Het is af, niets meer veranderen graag”. Gepaard met bovenstaande foto van de mooie gemeente Rozendaal, nabij Arnhem wel te verstaan. Een gemeente waar, als ik het artikel mag geloven, het goed vertoeven is en de zaakjes allemaal keurig op orde zijn. Overzichtelijke gemeente, lokale partijen stevig in het zadel (uitslag is een keurige gelijke verdeling tussen de 3 actieve partijen met allemaal 3 zetels) met als belangrijkste discussiepunt de locatie van een nieuwe school. En toen dacht ik dus… het is helemaal niet af…
Op de foto zie ik woningen die voor zover ik weet nog op aardgas worden voorzien van warmte en vast ook koude hier en daar. Zo roept Minister Ollongren gemeenten ook op om voor 1 juli met plannen te komen om bestaande wijken aardgasvrij te maken. Daarnaast denk ik ook dat veel elektriciteit nog niet zo duurzaam wordt opgewekt (de foto laat een aantal daken zien en volgens mij passen daar nog wel wat zonnepanelen op). En dan zeggen ze dat het af is, en er ook niks veranderd hoeft te worden terwijl de grootste opgave van onze generatie nog moet beginnen – Geen aardgas meer en energieneutraal zijn in 2050! Nu is mijn verwachting dat ze dit in Rozendaal ook best wel weten en daar werk van maken maar toch wil ik bij deze graag aangeven dat er dus wel degelijk nog iets beter kan, veel beter zelfs.
Het is exemplarisch voor waar we staan in de transitie naar een aardgasvrije gebouwde omgeving en verregaande verduurzaming van onze mobiliteit. We weten allemaal dat het moet en onomkeerbaar is en toch vinden we dat er niks meer hoeft te veranderen. Ik snap dat we zeggen dat we het in Nederland allemaal te goed voor elkaar hebben. Veranderingen zijn nu vaak complex, duur, welhaast onmogelijk. En dat kan ons brein niet aan, luiken gaan dicht, einde verhaal.
Of toch niet. Ik en met mij vele anderen werken dagelijks aan de energietransitie en zien dat we de goeie kant op gaan. Vanaf 2015 (Parijs) zijn we in een stroomversnelling gekomen en in Den Haag zijn ze wakker, heel erg wakker. Wijken van het aardgas af, geen nieuwbouw meer op aardgas, SDE subsidies die voorlopig nog blijven, wetgeving die veranderd. En in de wijken, vast en zeker ook in Rozendaal, willen mensen aan de slag. Baas over eigen energie, geen energierekening meer en samen aan de slag om dat goedkoper en beter met elkaar te regelen. Boven- en onderstroom van de energierivier vinden elkaar en kiezen voor versnelling.
Ik roep daarom alle nieuwe college’s op om, hoe goed het ook gaat in de gemeente, werk te gaan maken van de transitie naar een hernieuwbare energievoorziening. En als dat af is, het zal nog wel wat jaren duren, lijkt het mij mooi op opnieuw een foto te maken van Rozendaal en dan te zeggen “En nu is het echt af”.